son sürat gidiyorum otobanda
çarpmanın rüzgarını yüzümde hissetmek için,
o tatlı serinliği,
yükselen adrenalini,
ve kan tadını..
sürüyorum son sürat..
arka arkaya kafaya dikilen kadehler gibi
ilk görüşte aşk gibi
boğazda, vapurda rüzgarın yüzünü yalaması gibi
bir aşk şarkısı
bir içten şiir gibi
çarptı bana
gidişin..
çarptı koca bir kamyonun çarpması gibi..
mezarımı görmek korkuttu beni
ateşböceklerinin aydınlattığı gecede..
gece çarptı..
gün ışığı çarptı..
çarpışma hissedilmedi..
aldatmak kendini ne mümkün,
bir dansın içine gizlenmek,
şarkılar söylemek
namümkün
şiirler ise en büyük yalancı..
çarpışırım
ama söz veremem ki:
acaba ölür müyüm?
23 aralık 2009
