oda

asfalt silindiri geçti üzerimden
iki tır takip etti onu,
bir uçağa binip kayboldum okyanusta
susuz vazodaki çiçek gibi.

sırasını bekleyen okunmamış kitaptaki cümle oldu sözlerim
bir kedinin geceleri miyavlaması
kadar yalnız kaldı kelimelerim..

kendini bile aydınlatmayacak mum
ışığı gözlerim,
resimsiz bir çerçeve silüetim
ve yapay bir saksıdır bedenim..

gizlediğim ruhum
kornişinden kopan bir perde yüzünden
apaçık ortada şimdi.

tüm TV’lerde gösterilen gece yarısı filmi
sevişmeler
altı yüzlü bir zar
bana düşen hep ayrılık
düşeş ise kurutulmuş çiçek

iki halı
üç koltuk
bir örümcek
odanın içinde yankılanacak sesimi
kimse duymayacak..

tek umudum
gün gelip yıkılacak yana yatmış Pizza kulesi


06 Temmuz 2009